Vol verbazing en afschuw las ik een stuk over ABA (applied Behavior Analysis). Een vroegtijdige, intensieve gedragstherapie. Het is gericht op kinderen met Autisme en onze minister van Onderwijs wil deze therapie inzetten bij kinderen met autisme die uitvallen (meer dan 30.000!) in het onderwijs.

Klopt het wat dit artikel zegt? Waarom kan ik dat niet meteen op internet terugvinden? Ik moest er dieper voor spitten, maar de artikelen die ik las, liegen er niet om. Ze staan onderaan dit blog als naslag werk.

Google op ABA en wat niet verteld wordt is waar deze ‘therapie’ op is gebaseerd: Dat je gedachten en gevoelens gedrag zijn en dit kan worden veranderd of aangepast met behulp van belonen of straffen tot gewenste gedrag is geleerd. Liefst 40 uur in de week, minimaal gedurende 6 uur per dag.

86% van de kinderen met Autisme die deze therapie hebben ondergaan vertonen symptomen van PTSS.

Ik heb niets tegen therapie. Maar wel tegen de invalshoek die deze therapie aanhangt: Een kind moet ‘leren’ zich volledig aan te passen, zodat er geen gedrags kenmerken van Autisme meer zijn.

Misschien komt het omdat deze vorm van ‘therapie’ is ontstaan in 1960, toen men mensen met autisme nog opsloot en het, net als homosexualiteit, als mentale ziekte werd gekenmerkt. Maar inmiddels beginnen we toch beter te weten?

Er wordt vaak alleen gekeken naar het gedrag, waar je niet altijd begrijpt waar dit vandaan komt omdat je je niet altijd goed kan verplaatsen in een brein met Autisme. Als gedrag verdwijnt denk je dat de therapie helpt, en vertrouw je op ‘professionals’ die het weten.

ABA kan een negatieve invloed hebben op het zelfvertrouwen, zelfbeeld en eigenwaarde van een kind doordat het leert dat hun behoeften niet belangrijk zijn en dat hun autistische brein niet oké is zoals het is.

De intenties zijn goed, maar veel scholen (hulpverleners) hebben slechts een oppervlakkige kennis van Autisme. Hierdoor worden kinderen met autisme over- en ondervraagd, en gemeten naar verwachtingen van een ‘gewenst gedrag. Daar lopen ze vast. Als ouder vertrouw je erop als iemand aangeeft Autisme deskundig te zijn, echter de praktijk bewijst steeds het tegendeel waar het kind de dupe van is.

Het is beter om een kind te hebben dat openlijk autistische kenmerken heeft, maar gelukkig en zichzelf kan zijn, zelfs als het wat extra ondersteuning of hulp nodig heeft. Dit is beter dan het hebben van een kind dat gewenst gedrag vertoond, maar diep van binnen ernstig getraumatiseerd en ongelukkig is.

TagsABA