Ik hoef het je niet te vertellen; de zorg voor een kind met autisme kan behoorlijk intensief en pittig zijn. Ik kan mijn kinderen goed lezen en begrijp hun wereld en heb een aanpak ontdekt die op alle fronten fijn is. Zij zetten hun stappen in ontwikkeling en zelfstandigheid, er is veel gezelligheid en rust in huis en we zijn een hecht gezin.
Maar ik zou jokken als ik zeg dat het bij ons áltijd rozengeur en maneschijn is of dat ik nooit meer een hardgrondige zucht slaak als mijn zoon op slot zit.
Meestal omdat ik dan even lekker snel en praktisch iets wil oplossen, terwijl dat in zijn systeem nog niet zo ver is.
Mijn creatieve brein is enorm oplossingsgericht, wat een geweldige hulp is bij deze opvoeding, maar soms botst met de ietwat minder flexibele regels die mijn kind heeft. Tegen beter weten in probeer ik te overtuigen dat iets ‘makkelijk’ kan, terwijl dat echt geen optie is.
Zucht.
Vorige week hadden wij ook zo’n dag. Ik begrijp zijn manier van denken en zijn wereld. Dat maakt het veel makkelijker om hem op soepele wijze toch in een bepaalde richting te krijgen. Maar aan zijn ogen zag ik het al, het gras was paars die dag.
In gedachten schuif ik de mogelijkheden aan de kant en zet met enige tegenzin een andere aanpak en aanvliegroute in werking.
Maar soms, heel soms heb ik er de balen van. Dan wil ik gewoon doorpakken, opschieten en flexibel zijn. Nu, niet zo meteen. Autisme heeft mijn hart, maar op dat moment even niet.
Vroeger kon ik mij schuldig voelen over dat gevoel.
Ik zag hoe hard mijn kinderen hun best deden en zij hadden geen keuze, geen dag vrij. Ik ben altijd dankbaar geweest om een stuk met ze te mogen meelopen. Ze te helpen ontwikkelen en het makkelijker te maken om hierin vooruitgang te boeken die het leven zoveel leuker maakt.
Ik realiseer mij dat de moeite die ik doe om hun wereld te begrijpen en te lezen, zij dagelijks met een enorme commitment en inzet ook omgekeerd doen.
Selfcare – goed zorgen voor jezelf – als moeder, is erg belangrijk. Jij bent tenslotte de rots waarop ze leunen in een woeste branding, de plek waarin ze de luwte kunnen vinden als ze even op adem moeten komen en degene die de wijsheid van vertrouwen in pacht heeft. Dat is een beste taak, die je vol liefde hebt aangenomen en naar beste kunnen uitvoert.
Even mogen balen hoort erbij. Achter de deur, zonder geluid heel hard arrrhhhggggghhh schreeuwen, een blokje om lopen of gewoon even stoom afblazen tegen iemand die jou begrijpt.
Het mag, het moet soms.
En het helpt. Het lucht op.
Als ik even later naar mijn kind kijk, die een manier zoekt met zijn eigen regels, als een vlinder die uit een cocon worstelt, om met zijn mooiste vleugels en kleuren te kunnen vliegen op zijn manier. Dan zet ik met liefde mijn schouders er weer onder.
Wil jij ook dat jouw kind weer gelukkig wordt? En het dus ook makkelijker wordt voor jou?
Ik help je hier graag bij! Want samen kunnen we een wereld van verschil maken in het leven van jouw kind!
Wil je weten wat ik voor jou kan betekenen en meteen al 3 tips krijgen? Vraag dan een gratis Jumpstart sessie met mij aan