Over mij
Ik zit op de rand van het bed van mijn zoon en kan het bijna proeven, maar lees het in zijn ogen. Zijn angst, onmacht en de verloren hoop. Als een sloophamer komt de beuk binnen in mijn hart en beneemt mij even van de adem. Mijn kind heeft geen vertrouwen meer in zichzelf, het leven en zijn toekomst. Hij geeft iedere dag alles, voelt zich onbegrepen en weet zelf niet meer wat hij nog moet doen om het wel te laten lukken.
Ik moest het moeilijkste uitspreken dat ik in mijn leven zou doen. Mijn grootste angst, mijn diepste verdriet keek ik recht in de ogen. Dat mijn zoon het leven niet meer zag zitten, hij voor mij dit wilde stoppen omdat hij dacht dat hij geen enkel nut meer had in deze wereld die hij niet begreep.
Over mij
Ik zit op de rand van het bed van mijn zoon en kan het bijna proeven, maar lees het in zijn ogen. Zijn angst, onmacht en de verloren hoop. Als een sloophamer komt de beuk binnen in mijn hart en beneemt mij even van de adem. Mijn kind heeft geen vertrouwen meer in zichzelf, het leven en zijn toekomst. Hij geeft iedere dag alles, voelt zich onbegrepen en weet zelf niet meer wat hij nog moet doen om het wel te laten lukken.
Ik moest het moeilijkste uitspreken dat ik in mijn leven zou doen. Mijn grootste angst, mijn diepste verdriet keek ik recht in de ogen. Dat mijn zoon het leven niet meer zag zitten, hij voor mij dit wilde stoppen omdat hij dacht dat hij geen enkel nut meer had in deze wereld die hij niet begreep.
Op dit moment besloot ik: nu is het klaar. We hebben naar iedereen geluisterd, alles geprobeerd, zelfs tegen beter weten in. Gewacht, vertrouwen gegeven en er vol voor gegaan. Ik zag iets wat anderen niet zagen of begrepen. Ik zag mijn kind door zijn gedrag heen.
Met succes
Op dat ene moment besloot ik dat het nu mijn beurt was. Nu bepaalde ik, legde ik de lat en wilde ik overwinningen, successen en een glimlach voor mijn kind. Ik ging niet meer wachten en proberen maar nam vol de regie, de ontwikkelde een eigen aanpak en daarmee een stijgende lijn in zijn ontwikkeling en zelfstandigheid.
Nu zit ik weer op de rand van zijn bed en luister naar zijn enthousiaste verhalen over zijn vrienden en collega’s op het werk. Naar zijn plannen, grapjes en toekomst dromen. Ik zie dezelfde ogen, maar nu stralend, glinsterend en verheugend op morgen. Ik zie de geweldige jonge vent die ik bijna was verloren. Ik wist het. En ik had gelijk.
Dat ene moment was het keerpunt. Ik weet dat als ik dat niet had gedaan ik nu niet meer op de rand van zijn bed had kunnen zitten. Daar nam ik mij voor dat mijn kind dezelfde kansen zou hebben als ieder ander kind, op een gelukkig en fijn leven. Dat moment voelde ik een vertrouwen in de liefde voor mijn kind. Dat ik hem wel degelijk kon lezen en begrijpen door mijn andere manier van kijken naar autisme.
Dat ik, daar waar anderen een muur zien een wereld zie. Op dat moment besloot ik dat hij niet voor niets op deze wereld was gekomen.
Ik gaf mijn kracht niet meer weg en besloot te vertrouwen op mijn eigen inzichten, gevoel, zienswijze, ervaring en kennis.
Wij deden wat niemand nog voor mogelijk hield. Omdat ze het niet begrijpen.
Hier, op de rand van zijn bed, krijg ik een dikke knuffel van een paar grote slungelige armen.
Mam, beloof je mij dat je andere ouders helpt niet op te geven en hetzelfde te doen voor hun kinderen als jij toen voor mij?
Dat beloof ik.
Dat ik, daar waar anderen een muur zien een wereld zie. Op dat moment besloot ik dat hij niet voor niets op deze wereld was gekomen.
Ik gaf mijn kracht niet meer weg en besloot te vertrouwen op mijn eigen inzichten, gevoel, zienswijze, ervaring en kennis.
Wij deden wat niemand nog voor mogelijk hield. Omdat ze het niet begrijpen.
Hier, op de rand van zijn bed, krijg ik een dikke knuffel van een paar grote slungelige armen.
Mam, beloof je mij dat je andere ouders helpt niet op te geven en hetzelfde te doen voor hun kinderen als jij toen voor mij?
Dat beloof ik.
Wat maakt mijn aanpak anders
Been there, done that
Ik heb de kennis niet uit een boek, maar zelf met mijn voeten in de modder gestaan, zoals ik dat noem. Ik heb de onmacht gevoeld, situaties doorleeft en ging jou voor. Ik begrijp jou als moeder en de afwijkende keuzes die je moet maken. Je hoeft ze niet uit te leggen of te verdedigen, te motiveren of te onderbouwen, want ik stond daar ooit ook. Ik heb een handleiding gevonden en geef jou de kans om deze meteen te gaan gebruiken. Dat scheelt een hoop vallen en opstaan, tijd en energie. Maar vooral veel nare herinneren, situaties en verdrietige onmachtige momenten bij jou en jouw kind.
Zo kan jij steviger blijven staan, hoef je geen tijd en energie te gaan steken in het zoeken van antwoorden en een handleiding en kan jij de rust en het vertrouwen uitstralen dat jouw kind zo nodig heeft.
Ik ben een moeder van 2 (inmiddels jongvolwassen) kinderen met autisme. Ik hou van gezelligheid en zie overal kansen, mogelijkheden en oplossingen. Regelmatig heb ik met mijn zoon de grootste lol als ik met mijn beelddenkende humor iets bij hem gedaan wil krijgen. Ik hou van het leven, koken, genieten, ben verslaafd aan boeken en op mijn best als ik mag delen. Altijd op zoek naar het mooiste in de mens.
Als ik tien jaar geleden had geweten wat ik nu weet, hadden we al veel eerder andere keuzes gemaakt.
Mis je jouw kind net zoals ik dat deed? Een knuffel, een briefje, of gewoon heel even dat moment waarop je ziet dat het gelukkig is?
Mis geen herinneringen door vast te houden aan hoe het nu gaat. De tijd vliegt voorbij! Stuur me een bericht. Ik vertel je graag hoe het anders kan tijdens een gratis sessie. Samen kunnen we een betere toekomst creëren voor jou en je kind.